ITS EID MUBARAK, PEEPS!


Assalamualaikum dan selamat petang! 

2017. Tahun ni adalah raya pertama aku di perantauan. Di bumi kenyalang! Gila kalau aku cakap tak rasa apa apa bila tak beraya ngan family. Taaapiiiii, dengan adanya kawan2 baru yang sama tak balik, terubat la sikit rindu aku dekat rumah. Awalnya aku okay je tak balik sebab dah mula rasa selesa dengan keadaan aku sekarang and aku bukannya jenis yang tak boleh langsung berenggang dengan family. Malah, aku rasa happy and bebas sebab aku dapat belajar berdikari, hidup sendiri, urus diri sendiri. 


Tapi, 2 3 hari nak dekat raya tu, family aku mula share gambar tengah prepare untuk raya and kawan kawan di semenanjung pun semua dah start on the way balik rumah masing masing. Masa tu, tetiba aku rasa sebak. Tapi aku tahan sebab aku yang tak nak balik. Kawan kawan aku pun ramai yang tak percaya yang aku tak balik. Raya kut. Sekali setahun. Haha. Bukan apa. Bila aku survey tiket apa semua, mak aih. Tambah tolak darab bahagi, cecah la jugak 1K tu. Lalu, aku pun fikir lah. 1K. Dengan 1K tu, aku boleh buat macam macam benda. Contohnya, spend untuk buku. Buku taraf U ni dah tak sama dengan buku sekolah menengah dah. Takdenya belas belas ringgit. Kalau ye pun, buku latihan la, lab manual ke. Buku teks dia.. fuhh. Puluh puluh ringgit. Cecah ratusan pun ada kalau buku international. Jadi, aku buat keputusan untuk stay je hostel. Dengan mindset aku, alah stay hostel je pun. Tahan je la untuk tahun ni. Tahun depan cuti panjang kut. Bukannya ayah aku tak mampu nak tanggung tapi aku yang tak sampai hati. Dah la aku ni takde sumbangan, nak menghabiskan duit pulak tu. Dah la raya raya ni memang pakai duit lebih sikit. Nak buat makan hang ingat senang?


Okay. Berbalik kepada cerita trip raya aku bersama kawan kawan baru. Bermula dengan kitorang kumpul dekat depan Dewan Unimas sebab nak tunggu pakcik arsyad datang angkut kami semua. Pakcik Acad la senang. Ha. Sambil sambil tunggu tu tak sah la kan kalau tak snap gambaq sekeping dua. Maka, berphoto lah kami. 


Geng Cik Kiah (femes nama hang ni kiah)





Kitorang solat raya dekat PITAS. Tapi takde gamba dekat PITAS. Huhuhuhuhu.




Ni dekat Jambatan Cinta. Sanggup kitorang pujuk pak cik Acad suruh pusing mai sini.


Bila dah settle snap gamba apa semua, kitorang plan ngan Rombongan Muslimin diketuai oleh otomen aka abid. Kitorang follow Abid pergi beraya rumah kawan dia and automatiknya jadi kawan kitorang gak dekat Kuching. Aku tak ingat nama tempat tu apa. Jalan dia fuhhh. SubhanaAllah cantik. Ala ala dalam drama korea yang rumah berderet naik turun bukit tu. Lebih kurang Indon pun ada. 



dekat rumah Sya (tuan rumah aka kawan abid)
Then, kitorang pusing pergi solat dekat masjid sekitar tu. Thennn, zroomm gerak rumah kawan Abid satu lagi dekat Kampung Lintang. Haa. Yang ni aku ingat nama dia sebab dia lalu area Satok and ayah aku pernah citer pasal bazaar Satok tu. Lalu jambatan sungai apa nama. Lupa nak tanya tour guide. 



dalam banyak2 gamba, gamba ni fav. sebabbbb..hang nampak tak tangan kecik comel buat love tu. Kitorang fangirl dekat tangan dia sebab cute gila nak mati.




Gamba atas ni masjid kitorang singgah nak solat asar lepas beraya rumah second iaitu rumah Fadley. Fadley ke Fazley serious aku confuse weh. Redho ah nama ko Fadley ke Fazley. 


Dah settle rumah Fadley, kitorang gerak pergi Masjid Negeri. Masjid tu atas bukit tau and dikelilingi kubur islam. Cerun weh. Mengucap kitorang masa nak parking tu. Nasib baik driver pro. Terima kasih kepada Ain yang pandu dengan sangatlah cun and mantopp. 


Atas jejantas depan masjid. Nak lighting punya pasal.

Pahtu, habis solat tu kitorang cau pergi Springggg. Spring ni mall dekat tengah tengah bandar Kuching. Senang cerita, kitorang memang keje round Kuching je raya first ni. Bukan buat apa pun, just jalan tengok sekeliling sebab kalau nak pergi Spring ni, takleh gi hari hari. Agak jauh ah dari kolej kitorang. First time weh masuk and dia lebih kurang mall yang kebiasaan. 

Lepas tu, kitorang lapar balik. Sooooo, serbu rumah kak Nab. Senior kitorang. Punyalah semangat nak makan bihun tomyam, gigih kitorang pergi rumah kak Nab biarpun masa tu dah 10 setengah dah. Rela. Sebab lapar. 


kak Nab yang pakai tudung pink tu. 


Andddd, dalam 11 setengah kitorang sampai kolej. Curfew sampai jam 11 ja. Sib baik abang polis tu baik. Terbaik ah bang! Balik tu kemas kemas diri sikit and bumm.. tidoqq. Bila dah sampai bilik baru terasa penatnya. Time jalan tak ingat dunia.

Last, aku nak cakap terima kasih ah dekat semua yang terlibat, langsung tak langsung ngan trip raya. Serious weh. Tak sunyi raya tahun ni biarpun jauh ngan family. Malah, aku dapat pengalaman baru lagi. Terima kasih ah korang. Nasib baik jenis gila gila ja semua. Bukan gila mental tapi gila syiok. And kepada Ain si driver kancil yang memang sememangnya gila. Sampaikan aku pun nak jadi gila. Nasib dah biasa ada kawan camni. Takleh lupa doh yang budak laki prank tak nak jalan depan. Sebab Ain bawak laju gila cam nak masuk f1. Habis semua kete dia potong. Siap ajak lumba lagi. And Ain cuak gila sebab tak tau jalan tapi budak laki suruh redah je jalan straight. HAHAHAHAHA. Sakit perut aku gelak. Pakai voice jerit kuat kuat sebab memang cuak. Pastu kena sound dengan Presiden Masjid. Adoiii. Hahahahahahahahaha. Memang rare ah. 

Sungguhlah, ada hikmahnya aku tak balik raya tahun ni. Tapi tahun depan memang kena balik. Hahahaha. Thanks sekali lagi andddddd... 

SELAMAT HARI RAYA MAAF ZAHIR BATIN 

Comments

Popular posts from this blog

Perancis sini mari!

another dream

Love you, Mom.